ทุกครั้งที่ผมอ่านหนังสือเกี่ยวกับการบริหารจัดการหรือการพัฒนา ตนเอง ผมมักได้ข้อสรุปว่า “ก็ใช้ได้อยู่หรอก แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ ยากจริง ๆ เกี่ยวกับสถานการณ์นั้น” สิ่งที่ยากจริง ๆ ไม่ใช่การ ตั้งเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่และห้าวหาญ แต่เป็นการปลดพนักงานออกเวลา ที่คุณไปไม่ถึงเป้าหมายนั้น สิ่งที่ยากจริง ๆ ไม่ใช่การว่าจ้างคนเก่ง ๆ แต่ เป็นตอนที่ “คนเก่ง ๆ” เหล่านั้นเกิดรู้สึกว่าตัวเองมีสิทธิเหนือคนอื่นและ เริ่มมีข้อเรียกร้องที่ไร้เหตุผล สิ่งที่ยากจริง ๆ ไม่ใช่การวางโครงสร้างองค์กร แต่เป็นการทําให้ผู้คนสื่อสารกันภายใต้โครงสร้างที่คุณเพิ่งออกแบบไป สิ่งที่ยากจริง ๆ ไม่ใช่การฝันถึงความยิ่งใหญ่ แต่เป็นการตื่นขึ้นมากลางดึก ในสภาพเหงื่อท่วมตัวเมื่อความฝันนั้นกลายเป็นฝันร้าย ปัญหาของหนังสือเหล่านั้นคือ มันพยายามบอกสูตรสําเร็จสําหรับ ความท้าทายที่ไม่มีสูตรสําเร็จ โลกนี้ไม่มีสูตรสําเร็จสําหรับสถานการณ์ที่ ซับซ้อนและเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ไม่มีสูตรสําเร็จสําหรับการสร้าง บริษัทเทคโนโลยีระดับสูง ไม่มีสูตรสําเร็จสําหรับการพาองค์กรฝ่าวิกฤติ ไม่มีสูตรสําเร็จสําหรับการทําเพลงฮิตออกมาอย่างต่อเนื่อง ไม่มีสูตรสําเร็จ สําหรับการเป็นควอเตอร์แบ็กในลีกเอ็นเอฟแอล ไม่มีสูตรสําเร็จสําหรับ การชิงตําแหน่งประธานาธิบดี และไม่มีสูตรสําเร็จสําหรับการจูงใจพนักงาน ๆ เกี่ยวกับเรื่องยาก ๆ ก็คือ เวลาที่ธุรกิจของคุณกําลังจะเจ๊ง สิ่งที่ยากจริง ๆ เกี่ยวกับเรื่องยา ไม่มีสูตรสําเร็จสําหรับการจัดการกับมัน อย่างไรก็ตาม คุณสามารถอาศัยคําแนะนําและประสบการณ์ คนที่อาบน้ําร้อนมาก่อนเพื่อรับมือกับเรื่องยาก ๆ เหล่านั้น ผมไม่ได้พยายามนําเสนอสูตรสําเร็จในหนังสือเล่มนี้ ผมแค่นําเศ. เรื่องราวของผมและปัญหาต่าง ๆ ที่ตัวเองเคยพบเจอ ในฐานะผู้ประกอบ การ ซีอีโอ และนักลงทุนร่วมทุน ผมมองว่าบทเรียนเหล่านี้มีประโยชน์มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผมต้องทํางานกับบรรดาผู้ก่อตั้งและซีอีโอ รุ่นใหม่ การตั้งบริษัทจะนําไปสู่ช่วงเวลาที่ยากลําบากอย่างแน่นอน ผมเคย ผ่านช่วงเวลาแบบนั้นมาแล้ว รายละเอียดของสิ่งที่เกิดขึ้นอาจแตกต่างกัน แต่แบบแผนที่อยู่ลึกลงไปและบทเรียนที่ได้นั้นไม่ต่างกันเท่าไหร่นัก ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ผมได้สรุปบทเรียนเหล่านี้ไว้ในบล็อกที่มี ผู้อ่านหลายล้านคน ผู้อ่านจํานวนมากอยากให้ผมเล่าเรื่องราวที่อยู่เบื้องหลัง บทเรียนเหล่านั้น ผมจึงเขียนหนังสือเล่มนี้ขึ้นเพื่อบอกเล่าเรื่องราวดังกล่าวเป็นครั้งแรก ผมได้รับแรงบันดาลใจจากเพื่อนฝูง ที่ปรึกษา และ คนในครอบครัวที่ช่วยผมในทุกย่างก้าวของเส้นทางอาชีพ รวมถึงดนตรี แนวฮิปฮอปและเพลงแร็ป เนื่องจากศิลปินฮิปฮอปต้องการที่จะเก่งกาจ และประสบความสําเร็จไปพร้อมกัน ทั้งยังมองว่าตัวเองเป็นผู้ประกอบการ เนื้อเพลงของพวกเขาซึ่งเกี่ยวข้องกับการแข่งขัน การหาเงิน และการ ถูกเข้าใจผิดจึงนําไปสู่ความเข้าใจอย่างถ่องแท้เกี่ยวกับความท้าทายที่ต้อง เจอในโลกธุรกิจ ผมหวังว่าการแบ่งปันประสบการณ์นี้จะเป็นแนวทางและ แรงบันดาลใจให้ผู้ที่กําลังต่อสู้เพื่อสร้างบางอย่างขึ้นมาจากศูนย์